കുശുത്ത ഈറ്റയിലയിന് വിടവിലൂടെ,
ഇറ്റിറ്റു വീണു നീയെന്റെ തഴപ്പായ
നനച്ചപ്പോള് ഞാന് ഛെ! യെന്നോതി
ആദ്യത്തെ വെറുപ്പ് പ്രകടിപ്പിച്ചു.
എന്റെ ഉണ്ണിയ്ക്കൊന്നേയുടുപ്പുള്ളു
പള്ളിക്കൂടം പൂകിടാനതും നനച്ചെ-
ന്നാവലാതി പൂണ്ടെന്നമ്മ നനഞ്ഞോടവേ,
നിന്നെ നോക്കി ഞാന് കൊഞ്ചനം കുത്തി.
നിന്നെ നനഞ്ഞീറനായി വിറ പൂണ്ട് ,
അപ്പക്കുട്ടയും ചുമലിലേന്തി
വീടുവീടാന്തരം കയറിയിറങ്ങവേ,
കേണു ഞാന് നിന്നോട് വഴി മാറുവാന് .
ഞാന് പാകിയ വിത്തുകളില് മുള-
പൊട്ടുന്നതും നോക്കി കണ്ണു തിരുമ്മി-
യുണര്ന്നൊരു പ്രഭാതത്തില്
ഒഴുകിയൊലിച്ച മണ്ണില്
ചെറു തോട്ടത്തിന് ചിതയെരിഞ്ഞ
കാഴ്ച്ചകള് പകപ്പോടെ
നോക്കി ഉരുകിത്തീരവേ,
ഞാന് പിന്നേയും നിന്നെ ശപിച്ചു.
പക്ഷെ ഇന്ന് നിന്നോടെനിയ്ക്ക്
പ്രണയമാണ്, നിന്റെ ചുംബന
മുദ്രകള് പതിഞ്ഞെന്നധരത്തില്
പരിഭവങ്ങളേതുമില്ല പറയുവാന് .
നിന്റെ സ്നേഹത്തിന് കുത്തൊഴുക്കില്
എന്റെ കുടിലിനെ വാരിപ്പുണര്ന്നൊരാ-
രാവില് ഒരിക്കലുമുണരാത്ത നിദ്രയില്
നീയെന്റെ വേദനകളും വിഴുങ്ങിയില്ലേ?..